Sinds het begin van de beschaving is er een brandend verlangen om gebeurtenissen, dromen en ambities vast te leggen, en zo de rijke geschiedenis te creëren die we vandaag de dag hebben. Zonder pen en papier was dit echter een moeilijke en zware taak.
In het jaar 3000 v.Chr. hadden de Egyptenaren papyrus gecreëerd, waardoor de behoefte aan een schrijfinstrument nog groter werd. Daarom creëerden ze de eerste pen, bekend als de Reed Pen, gemaakt van holle moerasgrassen zoals bamboe. De holle buis vormde het lichaam van de pen en werd aan één kant geslepen om een penpunt te vormen. Vervolgens werd het gevuld met een schrijfvloeistof, waarschijnlijk gemaakt door hout of olie te verbranden en het resterende residu met water te mengen. Door vervolgens zachtjes in de tube te knijpen, waardoor de inkt begon te stromen, konden de oude Egyptenaren succesvol schrijven.
De rietpen werd eeuwenlang gebruikt en werd pas in de 6e eeuw na Christus vervangen, toen de Quill Pen werd uitgevonden in Sevilla, Spanje. Deze pennen werden gemaakt van de veren van zwanen, kalkoenen en ganzen die waren gedroogd om alle olie te verwijderen. De pennen werden geslepen met een pen (zakmes) om de punt te vormen en vervolgens in inkt gedoopt, die het holle reservoir vulde, voordat er werd geschreven. De ganzenveer was gemakkelijker te gebruiken en veel gladder dan de zwaardere rietpen. Tot dat moment werden alleen hoofdletters gebruikt om te schrijven, maar nu het mogelijk was om sneller te schrijven en meer decoratieve patronen te vormen, evolueerden de kleine letters geleidelijk.
In 1822 werden de eerste machinaal gemaakte pennen ontwikkeld door een man genaamd John Mitchell, in Birmingham, Engeland. Deze stonden bekend als Steel-Point Pens, of Dip Pens, en werden vervolgens op grote schaal geproduceerd. Hoewel ze op dezelfde manier werden gebruikt als ganzenveerpennen, waren ze goedkoper en robuuster. Deze stijl pen wordt nog steeds gebruikt voor kalligrafie.
De kroontjespen werd in 1827 snel gevolgd door de vulpen, uitgevonden en gepatenteerd door Petrache Poenaru, een Roemeense uitvinder. Zijn vulpen had echter verschillende gebreken, voornamelijk met betrekking tot de inktstroom, en hij slaagde er nooit in zijn ontwerp te perfectioneren.
Lewis Edson Waterman perfectioneerde de vulpen in 1884 toen hij een inkttoevoer met drie kanalen ontwierp. Deze uitvinding zorgde voor een soepele, gelijkmatige inktstroom waardoor vulpennen gemakkelijk verkrijgbaar waren en een goede vervanging voor de kroontjespen. Vulpennen zijn in de 20e eeuw enorm geëvolueerd, ze werden gemaakt van veel verschillende materialen en uiteindelijk gevoed door vervangbare inktpatronen.
De vulpen en kroontjespennen werden gebruikt tot 1943, toen László Bíró, een Hongaarse journalist, samen met zijn broer György, een chemicus, de Biro uitvond. Deze pen was handig, zeer duurzaam en kon op verschillende oppervlakken en in verschillende hoeken schrijven. De biro was een keerpunt in de evolutie van pennen en is door de jaren heen geperfectioneerd en veranderd.
In de moderne wereld raakt schrijven met de hand een verloren kunst, eerst vervangen door typemachines, toen computers en nu door tablets en smartphones. Tijdens de recente pandemie, met mensen die thuiswerken, lockdowns en baanverlies, hebben velen van ons nieuwe hobby's, vaardigheden en vervolgens nieuwe carrières gevonden. Niet de minste van deze nieuw ontdekte kunstvormen is kalligrafie, die de afgelopen jaren ongelooflijk populair is geworden. Er is echt plezier in het ontwerpen en schrijven van uw eigen menu's, huwelijksuitnodigingen, speciale aankondigingen en bedankbriefjes. Bovendien is bewezen dat kalligrafie goed is voor je levensbalans en mentale gezondheid.
"De pen is de tong van de geest.
Horace
